Poepoe,

Vrijdag Flagstaff verlaten om 200 mijl en7 Route 66attracties onderweg te overbruggen. Leuk bruggetje naar de eerste stop een brug uit 19tig. Afgeschreven, verroest maar een scenic-point zoals er vandaag meer en leuke, Oatman, zouden volgen. 16 uur in het hotel in Gallup maar doordat we van Arizona naar New-Mexico zijn gereden is het opeens een uur later.

Zaterdag zoeken, zoeken, zoeken naar een Fort, denken het gevonden te hebben maar tis maar wat je je erbij voorstelt. Verder nog een echt Route66 stadje tegengekomen en daar een ouderwetse milkshake gedronken.

Zondag per ongeluk het half way point gevonden en foto's gemaakt. Ook per ongeluk het kunstwerk van de half begraven Cadillacs gevonden. Niet per ongeluk, lunchen bij Cracker - Barrel voor de kenners.

Maandag wat dorpjes doorgereden maar de remains van Route66 zijn in erbarmelijk slechte staat, beetje triest is het wel. Daarna, voor de oudjes/wie kent hem niet the way to Amarillo, Lekker gelunched maar het historic district viel wat tegen. Hoogtepunt van de dag in Shamrock waar een prachtig gerestaureerd art deco pand stond. Binnen was het visitors center waar gratis fatsoenlijke koffie werd geschonken door 2 dames die waarschijnlijk het gebouw in 1926 zelf hebben geopend. Daarna in Erick het plaatselijke vliegveld op ludieke wijze, al zeg ik het zelf, geportretteerd.

Dinsdag in Clinton naar het Route 66 museum geweest waar ze per decennia de geschiedenis van R66 hadden tentoongesteld. Even gestopt bij Fort Reno waar we alweer met een vrijwilliger op leeftijd in aanraking kwamen maar eenmaal op dreef zijn die oudjes niet te stoppen..... Daarna nog wat scenic points gezien en bij Oklahoma City afgebogen naar het zuiden. Genoeg is genoeg. Overnacht in Dallas.

Woensdag naar Elm street gereden waar op de weg kruizen zijn gespoten waar JFK op 22 november 1963 gehit is door keugels. Ook het museum bezocht waar het hele verhaal nauwkeurig uit de doeken wordt gedaan. Boeiend en errug druk, blijkt toch een must do te zijn.

Daarna nog 3 uur gereden naar Austin waar we direct naar Wendy & Mark zijn gegaan waar ook Cora en Peetje waren. Gezellie met zn 6en bij de Chili's gegeten. Zuslief uiteraard aan de Margarita's en als dessert de alombekende chocolat cake met dit keer 6 lepels. Het bleef nog lang onrustig.

Donderdag vroeg uit de veertjes en hup naar Austin Airport voor de vlucht naar Tampa, weer een uur later. Verschil met NL is nu 6 uur en met Joeri 3 uur. Daar zullen we totzaterdagochtendblijven om aan te monsteren op de boot voor ons laatste deel van de trip de Trans-Atlantische oversteek naar Barcelona. Zijn wel aan rust toe, veel in de auto gezeten de afgelopen 1,5 week. In Tampa gaan we niets doen/beleven behalve dat ik een tandarts ga opsnorren om m’n kroon te laten vastlijmen.

Joeri;

Mensen vragen wel eens; Hoe is het met Joeri? Ik heb geen idee!

Hij loopt 5 dagen stage, lijkt het niet geweldig druk te hebben maar spreekt veel mensen, neemt de telefoon op en regelt de logistiek van Cali Airlines. Soort front-office. Gaat s'morgens voor hij begint bij de Starbucks koffie halen en bij de Deli zijn lunch. Werktijden 9-17 en 4 x p/week gaat hij door naar de sportschool en voetbalt hij regelmatig via een afspraken site waarop alle activiteiten in zijn buurt worden aangekondigd. Dan eten sjaffen, beetje social media en de dag is alweer voorbij. Donderdagavond standaard naar de Country Bar.Op zaterdagwerkt hij kort en zorgt dan een social event te hebben voor de rest van het weekeinde zoals Yosimite Park, naar een stad of bbc. Komend weekeinde gaat hij naar Reno en Lake Tahoe. Dan komt Wendy nog een weekeinde, gaat hij een weekeinde waterskiën en waarschijnlijk komt nog een mattie uit Hoofddorp over, dan schieten de weekeinden al aardig op. Zijn kamer bevalt goed en met een andere huurder kan hij het prima vinden en onderneemt hij het nodige. Na zondag is maandag zijn 2e vrije dag voor huishoudelijke zaken of gaat hij er alleen op uit met zijn Cadillac Deville die wel wat olie lekt/verbruikt dus het is ook een dagelijkse klus om het oliepeil te checken. Ook leuk is dat elke week een ander waarschuwingslampje gaat branden, nog ff 16 weken volhouden!

Weer een heel verhaal geworden terwijl we over de Golf van Mexico vliegen naar Tampa. Goeie nieuws is dat dit het laatste verslag is tot we thuis komenop 26 apriltenzij er nog noemenswaardige zaken oppoppen onderweg. Oja, route; Tampa, Key-West, Madeira, Gibraltar, Malaga en Barcelona. Verder zijn we de komende 2,5 week niet of slecht aangesloten op het Internet.

Ertug he?

Ericzzzzzzzzzzelluf