van de boot, laatste vlucht naar huis

Pffff,

Ja Funchal, wat zullen we drvan zeggen. Altijd leuk en prima te lopen vanaf de boot. Lekker weer en nog wat zaakjes te regelen waarvoor we internet nodig hadden en dat is bij de Mac goed gelukt. Nog een paar uurtjes op het dek in de zon.

Gibraltar, wat zullen we drvan zeggen. Gelopen door het autovrije centrum en met de kabelbaan de berg op en aapjes kijken. Besloten om naar beneden te lopen wat ons fijn spierpijn heeft opgeleverd, Niet handig want ik was net het hardlopen aan het opbouwen en daar is abrupt een einde aan gekomen. Malaga, altijd leuk en bekend. Even internetten met fatsoenlijke koffie want de koffie hier aan boord is drama. Daarom ook naar de Nespresso winkel gegaan. Bijtijds naar de boot om een paar uurtjes zon te pakken maar het weer deze middag viel tegen. Afsluitend een zeedag met mooi weer als voorbereiding op wat ons te wachten staat op onze nationale trots. Na precies 50 dagen, 6 huurauto's, 7 x in het vliegtuig en een transatlantische cruise, zit het erop. Zo'n lange break is goed bevallen en voor herhaling vatbaar. Eens kijken hoe ze daar op Schiphol op reageren. Vanavond Texas ophalen en onze badkamer bewonderen die tijdens onze break volledig is gerestaureerd.

Laterszzzz,

Eric

op de boot

Jaja,

Vandaag aangekomen op Madeira, Funchal. Waren hier al eerder maar na 8 dagen op zee is het al gauw goed! Het laatste hotel in Tampa is prima bevallen, vooral veel aan de pool liggen, Eric beetje ziekjes en CenP kwamen zaterdagavond ook nog langs voor wat drank. Zondag beetje gedoe om bij de cruiseterminal te komen maar aangemonsterd op de Vision of the Seas wat een identiek ship is aan het schip waarmee we jaren geleden vanuit Seattle de Alaska tour hebben gemaakt, sjek Joeri toen je zo'n gezellig 14 jarig kereltje was. Er is beeldmateriaal beschikbaar voor de liefhebber. Geen ouwe koeien uit de sloot........ Ntg? Joyce herkende deze boot ook nog van de eerdere transatlantische overtochten waar ik helaas (?!) niet bij was.

Na Tampa de dag erop naar Key-West waar we nog warme herinneringen hebben aan de vistocht bij de Keys waar ik van de 5 uur precies 4.55 uur zeeziek ben geweest, remember Voswijkjes? Na Key-West, foto most Soutern Point en Key Lime Pie, 8 dagen op zee. Drukdrukdruk met nix doen. Beetje gymen, ontbijten, ff in de zon, lunsjen, weer in de zon, ijs, nog meer zon en dan rennen naar je hut om te doesjen en naar het diner. Dan nog showtje of movie en de dag is weer voorbij. Daarnaast 11 keer Annie gezien en 7 keer Grease wat er emotioneel behoorlijk inhakt. Komt ook nog dat we 6 uur tijdverschil moeten overbruggen dus regelmatig is het opeens van 10 uur 11 uur en dan is de pan compleet en komen we tijd tekort. Enniewee, morgen zee, donderdag Gibraltar, vrijdag Malaga, zaterdag op zee, zondag stappen we af in Barcelona, vliegen we gelijk terug naar Schiphol, zijn we weer thuis na 7 weken van huis te zijn geweest en gaan we jullie weer vervelen met onze aanwezigheid. Onze speciale dank gaat uit naar Captain Liz die na 4 dagen koers 090 en 4 dagen koers 070 te hebben gevaren ons hier op de kade heeft gekregen, well done! Toch ff non-stop 4.000 nautic miles afgelegd...

Toedelssss

Eric

Van route 66, Dallas, Austin nu in Tampa, Florida (3 - 9 april 2015)

Poepoe,

Vrijdag Flagstaff verlaten om 200 mijl en7 Route 66attracties onderweg te overbruggen. Leuk bruggetje naar de eerste stop een brug uit 19tig. Afgeschreven, verroest maar een scenic-point zoals er vandaag meer en leuke, Oatman, zouden volgen. 16 uur in het hotel in Gallup maar doordat we van Arizona naar New-Mexico zijn gereden is het opeens een uur later.

Zaterdag zoeken, zoeken, zoeken naar een Fort, denken het gevonden te hebben maar tis maar wat je je erbij voorstelt. Verder nog een echt Route66 stadje tegengekomen en daar een ouderwetse milkshake gedronken.

Zondag per ongeluk het half way point gevonden en foto's gemaakt. Ook per ongeluk het kunstwerk van de half begraven Cadillacs gevonden. Niet per ongeluk, lunchen bij Cracker - Barrel voor de kenners.

Maandag wat dorpjes doorgereden maar de remains van Route66 zijn in erbarmelijk slechte staat, beetje triest is het wel. Daarna, voor de oudjes/wie kent hem niet the way to Amarillo, Lekker gelunched maar het historic district viel wat tegen. Hoogtepunt van de dag in Shamrock waar een prachtig gerestaureerd art deco pand stond. Binnen was het visitors center waar gratis fatsoenlijke koffie werd geschonken door 2 dames die waarschijnlijk het gebouw in 1926 zelf hebben geopend. Daarna in Erick het plaatselijke vliegveld op ludieke wijze, al zeg ik het zelf, geportretteerd.

Dinsdag in Clinton naar het Route 66 museum geweest waar ze per decennia de geschiedenis van R66 hadden tentoongesteld. Even gestopt bij Fort Reno waar we alweer met een vrijwilliger op leeftijd in aanraking kwamen maar eenmaal op dreef zijn die oudjes niet te stoppen..... Daarna nog wat scenic points gezien en bij Oklahoma City afgebogen naar het zuiden. Genoeg is genoeg. Overnacht in Dallas.

Woensdag naar Elm street gereden waar op de weg kruizen zijn gespoten waar JFK op 22 november 1963 gehit is door keugels. Ook het museum bezocht waar het hele verhaal nauwkeurig uit de doeken wordt gedaan. Boeiend en errug druk, blijkt toch een must do te zijn.

Daarna nog 3 uur gereden naar Austin waar we direct naar Wendy & Mark zijn gegaan waar ook Cora en Peetje waren. Gezellie met zn 6en bij de Chili's gegeten. Zuslief uiteraard aan de Margarita's en als dessert de alombekende chocolat cake met dit keer 6 lepels. Het bleef nog lang onrustig.

Donderdag vroeg uit de veertjes en hup naar Austin Airport voor de vlucht naar Tampa, weer een uur later. Verschil met NL is nu 6 uur en met Joeri 3 uur. Daar zullen we totzaterdagochtendblijven om aan te monsteren op de boot voor ons laatste deel van de trip de Trans-Atlantische oversteek naar Barcelona. Zijn wel aan rust toe, veel in de auto gezeten de afgelopen 1,5 week. In Tampa gaan we niets doen/beleven behalve dat ik een tandarts ga opsnorren om m’n kroon te laten vastlijmen.

Joeri;

Mensen vragen wel eens; Hoe is het met Joeri? Ik heb geen idee!

Hij loopt 5 dagen stage, lijkt het niet geweldig druk te hebben maar spreekt veel mensen, neemt de telefoon op en regelt de logistiek van Cali Airlines. Soort front-office. Gaat s'morgens voor hij begint bij de Starbucks koffie halen en bij de Deli zijn lunch. Werktijden 9-17 en 4 x p/week gaat hij door naar de sportschool en voetbalt hij regelmatig via een afspraken site waarop alle activiteiten in zijn buurt worden aangekondigd. Dan eten sjaffen, beetje social media en de dag is alweer voorbij. Donderdagavond standaard naar de Country Bar.Op zaterdagwerkt hij kort en zorgt dan een social event te hebben voor de rest van het weekeinde zoals Yosimite Park, naar een stad of bbc. Komend weekeinde gaat hij naar Reno en Lake Tahoe. Dan komt Wendy nog een weekeinde, gaat hij een weekeinde waterskiën en waarschijnlijk komt nog een mattie uit Hoofddorp over, dan schieten de weekeinden al aardig op. Zijn kamer bevalt goed en met een andere huurder kan hij het prima vinden en onderneemt hij het nodige. Na zondag is maandag zijn 2e vrije dag voor huishoudelijke zaken of gaat hij er alleen op uit met zijn Cadillac Deville die wel wat olie lekt/verbruikt dus het is ook een dagelijkse klus om het oliepeil te checken. Ook leuk is dat elke week een ander waarschuwingslampje gaat branden, nog ff 16 weken volhouden!

Weer een heel verhaal geworden terwijl we over de Golf van Mexico vliegen naar Tampa. Goeie nieuws is dat dit het laatste verslag is tot we thuis komenop 26 apriltenzij er nog noemenswaardige zaken oppoppen onderweg. Oja, route; Tampa, Key-West, Madeira, Gibraltar, Malaga en Barcelona. Verder zijn we de komende 2,5 week niet of slecht aangesloten op het Internet.

Ertug he?

Ericzzzzzzzzzzelluf

Van 101 naar route 66

Dramatische taferelen!

Waar was. Ik gebleven? Maandag via Santa Barbara richting LA en Long Beach waar we Joeri op het vliegtuig naar Oakland hebben gezet en we hem pas weer medio augustus op Schiphol zien. Wij zijn verder gereden naar San Bernadino voor de eerste stop aan de route 66, het wigwam hotel. Erg grappig!

Dinsdag begonnen met een bezoek aan de eerste McDonalds wat nu een museum is, dat was een licht tegenvaller..... Kben erg gehecht geraakt aan de frapu java-chip. Dan echt route 66 rijden maar niemand weet waar die weg eigenlijk ligt. Lijkt of wij er meer interesse in hebben dan de gemiddelde Amerikaan. Duzzzz omrijden, keren, zoeken pffffffff. Veel te veel Kms gemaakt maar tenslotte bij de AAA (ANWB) terecht gekomen en die wisten e.e.a. na wat zoekwerk boven water te krijgen. Gereden naar Laughlin waar Joyce een hotel kamer heeft geboekt voor 20 euro. Tis een soort net niet mini Las Vegas waar in de casino's de hotel prijzen erg laag zijn. Wel grappig strand aan de rivier. Dan anderhalf uur naar, daaristieweer, Las Vegas, kunnen het niet laten waar we 2 dagen rust pakken, Joyce beetje ziek. Donderdag ruhetag bij het prachtige zwembad van ons hotel, wel 's avonds de strip af uiteraard. Vrijdag (vandaag) hebben we een topdag Route 66 meegemaakt, leuke dorpjes, kleurrijke motels, tankstations en meer. Cruisen door de Mojave woestijn over Route 66 met bijpassende muziek van the Eagels of Zac Brown. Top!. De temperatuur die we ooit geklokt hebben op 96 F is vandaag behoorlijk teruggelopen naar zojuist in downtown Flagstaff naar, let op , 46 F, -32:9x5 maakt een behaaglijke krappe 8 graden C. Dat moet rap beter!

Komende dagen verder op de Route66 en dan naar Dallas om de plek te bekijken waar JFK aan zijn eind is gekomen. Dan naar ons favoriete nicht waar we haar nieuwe optrek gaan bekijken en Margerita's gaan drinken, intimi kennen dit kunstje.

Hoe het verder afloopt lees je in een volgend verslag.

Lator.

weer even met z'n drieën

Zozo,

Weer een heel verhaal, voor Willy volgt onderaan een synopsis.

Dinsdag ruhe ochtend voor zover mogelijk. Naar Waikiki Beach, ‘t was me een partijtje heet dus ondanks dat het water koud was een verfrissende duik genomen. T**ring. Vanmiddag richting Hanauma Bay gereden, maar de baai isop dinsdaggesloten. Cleaning up! Zoals het strand van Zandvoort elke dinsdag wordt gesloten om schoon te maken, geloof je toch niet? Dan maar een D-tour over het oostelijke deel van het eiland, trail gedaan en walvissen gespot.

Woensdag naar de snorkelshop om snorkel-gear te huren maar te druk in die winkel dus besloten om ipv te snorkelen Diamond Head te beklimmen. Wandeling in een krater met ongeveer 500 voet hoogteverschil met bovenop een mooie view over de Waikiki baai. Nog even naar het strand in de motregen. Was nog wel te doen maar geen sunset deze keer.

Donderdag dan toch naar Hanauma Bay waar aangekomen de parking lot vol was. Normaal gesproken ga je dan naar een giant parkeerplaats en met treintjes naar de Bay maar hier niet? Dus onze vette Dodge in een naast gelegen woonwijk geparkeerd en 1 mijl uphill gelopen. De baai was erg de moeite waard en ondanks de harde wind heeft Joy zowaar nog gesnorkeld. Voordat je hier mag snorkelen moet je verplicht een video kijken waarin men uitlegt wat wel en niet mag op het rif om vernieling tegen te gaan. In de middag weer naar Waikiki Beach geweest voor een laatste duik (Joyce) en sunset op Hawaii. Op advies van Joeri afgesloten in de pizzeria met Pizza jawel Hawaii vanuit de houtoven maar niet vanuit een Green-Egg, verjaardagtip?

Vrijdag het onvermijdelijke afscheid van Hawaii en zit het eerste deel van onze trip er al weer op. 5 uur vliegen + 3 uur tijdverschil maakte dat we rond9 p.m. gingen landen op San Jose tenzij de co-piloot andere plannen had gehad… Koele huurauto opgehaald en naar Hayward, Joeri kwam de bagage (één koffert) brengen naar ons hotel die we ihkv light travel bij hem hebben achtergelaten.

Krijg ik m’n oplader voor m’n elektrische tandenborstel weer want de afgelopen dagen heb ik manueel gepoetst met de elektrische, ain't that funny?

Zaterdag bij California Airways bij Joeri langs geweest. Hij had een baytour voor ons geregeld en met een C172 over de SF-baai, SF-downtown, Alcatraz en tussen de pijlers van de Golden Gate brug door. Dat was echt “great” en weer eens heeeeel wat anders! Daarna met de Airport Authority van Hayward Airport een rondje door het veld, interessant. Vervolgens heeft Joeri thuis wat spullen opgehaald en zijn we gedrieën vertrokken voor Highway-1 met als eerste stop Monterey.

Zondag, de waanzinnig mooie route gereden naar Pismo-beach met nog even een bezoek aan de outlet om voor Joeri schoenen te kopen en een nieuwe korte bruh want die oude zakt af… Sunset gezien op de mooie houten pier en in het dorp gegeten.

Morgen rijden we de Highway-1 verder af waar we Joeri op Long-Beach Airport afzetten vanwaar hij terug vliegt naar zijn huis en wij gaan aan Route 66 beginnen in het wigwam hotel van San Bernadino.

Willy; erg koud water, sunset in de regen, hoge krater, koffer heet Joe en Joyce eet light. Wegwezen van Hawaii, genoemd naar de pizza. Joeri is meegereden en spoedig scheiden onze wegen zich.

Met immer vrolijke groet,

De Gezelligheid

Kroon en van Maui naar O'ahu (19 t/m 23 maart 2015)

Nounou,

Ik denk, neem eens een kaugumpje, frisse adem, je weet wel, blijft een kroon erin hangen. Ain't that something? Nou is het de achterste en ik heb er nog wel een paar dus maar even kijken hoe verder. Zoooooo moe van!

Maui is weer anders dan Big Island en dat is maar goed ook anders hadden we hier niet heen hoeven vliegen. Lekker overzichtelijk en met onze gele funcar in een uurtje van her naar der. Behalve gisteren dan toen er de alom bekende "road to Hana" hebben gereden wat een rit is rond het eiland met 600 bochten en 54 one-way (ga ik weer) bruggen. Daar waar het meeste volk bij een bepaalde trail weer rechtsomkeer maakt hebben wij het rondje voltooid. Volgens verwachting 16 mijl unpaved en/of zeer slecht wegdek. Zeg maar van Hoofddorp tot Diemen 10 Km p/uur rammelen en stuiteren. In een 4 wheel drive nog wel te doen maar onze Veloster is daar echt niet voor gemaakt. Wel een mooie rit maar blij dat we zonder problemen rond waren. Begrijpen nu ook waarom de verhuurbedrijven deze rit verbieden, duhhh.

Vrijdag om 05.15 op om te snorkelen, half 6 in de auto en drie kwartier rijden om te verzamelen. 7 uur op de boot, wetsuit aan, ontbijt aan boord, bananenbrood enom 8 uurte water. 70 graden F dus goed te doen. Wetsuit helpt niet alleen tegen het koude water maar kleedt ook slank af zoals op de foto op Facebook goed te zien is. Onderweg wat whales gezien maar bij het snorkelen slechts visjes in vele kleuren. 9 uur weer verder enom 10 uurin Turtle's Bay waar de gids al zwemmend en snorkelend het nodige wist te laten zien waaronder schildpadden, heb Ollie niet gezien broermans. Op de weg terug BBQ, helaas niet vanaf een green egg, verjaardagtip?, maar zeker niet onaardig gedaan. Joyom 11 uurs'morgens aan de Mai-Tai, moet niet gekker worden en bleef het nog lang onrustig aan boord van de boot. Nu liggen we aan een beachah bij te komen van het vroege opstaan. Dat gaan we noooooooit meer doen, hebt toch gelijk weer die link met werken en dat is precies niet de bedoeling.

Zaterdag ruhetag. Strand geweest enom 18 uurnaar een baai waar stuk of 20 turtle's aan land komen om te slapen. Boeiend gezicht maarom 19 uuris het donker en zie je geen verschil tussen een flinke kei en een turtle. In het dorp hier burger gegeten.

Kortom, geen dag is hetzelfde en we travellen ons een slag in de rondte, zien veel en proberen ook nog uit te rusten. We missen jullie niet maar dat deden we thuis ook al niet. Wat wel weer leuk is om te vertellen dat we nog bij ons favoriete nicht voorbij gaan voor een bakkie in April.

Zondag in 35 mins van Maui naar Honolulu gevlogen met een ATR, is net vol te houden. Een stoere Dodge gehuurd en naar ons riante appartement, vol in Waikiki. Soort studio, 2 blocks vanaf het strand, eigen parkeerplaats en Starbucks op de hoek. Even de sunset meegenomen op Waikiki Beach en toen was de pijp leeg.

Vandaag naar Pearl Harbor geweest, 7 december 1941 hebben de Amerikanen zich laten verrassen door Japan en is de Pacific vloot wat uitgedund. Volgens Amerikaans recept een interessante tour langs de stille getuigen van die dag. Toch ook weer de hele dag zoet mee geweest. Even bijkomen en tegen sunset naar het strand en in de stad wat eten.

Nu nog drie dagen Oaho, beetje sightseeing en beaches,voor we vrijdag naar Californië vertrekken. We gaanzaterdagmiddagmet Joeri een tour over Hayward Airport doen en samen eten. Zondag nog met zn drieën brunchen bij de IHOP en daarna beginnen we aan de roadtrip, Highway1 en Route 66.

Als altijd, latorzzzzzzzzzzzzz

de gezelligheid

Van Big Island naar Maui

Hallo allemaal,

Van vaste land USA naar Hawaii (Big Island)

Dus laatste avond in Hayward nog met Joeri gegeten bij onze favoriete restaurantketen Chilly’s. Eerste werkdag zat er op en was geslaagd. Hele aardige mensen en al zelfstandig wat werk gedaan. Onze vlucht naar Hawaii (Big Island), toch bijna 6 uur gevlogen vanwege tegenwind verliep voorspoedig. Auto opgehaald en onderweg naar onze B&B wat sightseeing gedaan. Most Southern Point of USA (wij gaan dat eens onderzoeken want we komen overeen paar weken nog in Key West). Turtles gespot op Black Sand Beach en toen snel door omdat het al donker werd en we voor het donker in de accommodatie wilde zijn……

Dat verliep anders………. Want zo bleek, ik had het verkeerde adres op mijn papiertje genoteerd. Normaal bereid ik een reis in alle precisie voor, print reserveringen uit en maak een mooie excel met wat we wel/niet hebben geregeld. Dit keer niet dus… We kwamen ergens midden in de bush bush (onverharde weg) aan men onze reservering niet kende en ook geen plek meer had voor ons. Inmiddels via wifi het juiste adres opgezocht en gebeld met de eigenaar. Maar onze tomtom kende dat adres weer niet, dus weer gebeld met de eigenaar. Uiteindelijk heeft iemand ons voorgereden naar het punt waar de eigenaar van het juiste B&B ons zou treffen. Toen weer achter hem aangereden, in het pikkedonker door de jungle, deels onverharde weg en jawel, een uur later waren we er… De eigenaar van deze B&B is een retired Rus en is getrouwd met zijn (zoals hij zelf zegt) internetbruid van een jaar of 25. Een heel lief meisje maar ze verveeld zich (zoals hij ons vertelde, raar he?!). Ze zaten duidelijk om gezelschap verlegen want we kwamen bijna niet van ze af. Wel heel gastvrij want we hadden nog njet gegeten en we kregen een baggel en koffie/thee. Drie nachten dus in een prachtig houten huis, ingericht op z’n Russisch (vol met kitsch) met een grote herdershond. Goed geslapen en vandaag naar Vulcano National Parc geweest. Typisch Amerikaans park, goed geregeld, visitors center, maps, film en trails. Het is een prachtig park met allerlei vulkanen en kraters. Deels werken ze nog en dat is heel bijzonder om te zien. Wij hebben een trail van 2 uur gedaan door een krater heen, heel bijzonder en lekker om eens wat kilometertjes in de benen te hebben. Vanavond bij een Thai uit eten en naar de nog werkende krater. Het schijnt een mooi gezicht te zijn in het donker om de rode gloed te zien. Wij hebben veel flash-backs met Thailand hier vanwege de natuur. De omgeving hier in Vulcano-district is jungle-achtig. Prachtig groen, veel (mot)regen, de planten mooi in bloei, kikkers die je ‘s nachts (bijna) wakker houden en vogels die prachtig zingen. De temperatuur is hier ca. 20 graden omdat we op hoogte zitten (in het oosten van het eiland). Het westen van het eiland is warmer met meer stranden, daar gaan we vanaf zondag naar toe.

Liefs, Joyce